En dan zijn we er alweer.

Woensdag 18 oktober 2023. Holten-Etten, 73km.

Weer een droge en nu een nog wat koudere dag.

Zeker door die kou is deze tocht niet minder zwaar dan die gemiddeld naar Santiago. Als de spieren wat meer opgewarmd worden, dan loopt het wat lekkerder.

Mooie bossen en landwegen, mooie huizen. Veel paddestoelen.

Knelpunten aanduidingen zijn wederom niet steeds even duidelijk. In een bocht, waar de weg dus draait, maar je ook min of meer rechtdoor kunt gaat het mis. Anderhalve kilometer verder hebben we nog steeds geen bordje gezien en raadpleegt Vera de app op haar telefoon. De conclusie is dat we fout zitten. Teruggereden blijkt er een auto voor het laag geplaatste paaltje te hebben geparkeerd. Het blijft heel goed opletten.

Restaurants voor een pauze blijven vaak lang uit. De dorpen liggen wat ver uit elkaar en deze route mijdt ze ook, of gaat er langs de rand omheen.

In Zelhem wijken we van de route af om naar het centrum te rijden. In het restaurant in het dorp is er om een uur een heel gezellige drukte.

Vera wil in Etten, vlakbij Gaanderen, naar het kerkhof waar een kennis begraven ligt.

Dan naar het plaatselijke café waar Chris ons komt ophalen en vanwaar we samen naar Molenhoek gaan. Daar eten we savonds met Ramona erbij. Morgenvroeg na het ontbijt naar huis.

Volgens het boekje hebben we 270 van de in totaal 520 kilometer gereden. Onze tellertje geven een stukje meer aan.

Het was een mooie tocht door Groningen, Drenthe, Overijssel en een stukje Gelderland.

We hebben erg geboft met het (droge) weer.

De overnachtingsadressen waren prima, ook heel geschikt voor fietsers.

Het is natuurlijk een route die geënt is op de Pieterpad wandeltocht. Dat die daarbij de leuke plaatsen die je zou kunnen bezoeken mijdt vind ik wat jammer, maar zal erbij horen.

Het is een stukje makkelijker om het zuidelijke deel van de route op te pakken, immers veel dichter bij huis. Dat zijn we zeker van plan.

Wanneer het er van zal komen weten we nog niet.