La fleuve de la Meuse, fin

Dinsdag 5 oktober, Floing-Dun sur Meuse, 65,5km.
Ontbeten om 8:00, vertrokken om 9:00.
Het ontbijt was in de woonkamer. Ook deze gastvrouw heeft katten, twee wollige perzische.
Weer even startproblemen, we moeten niet een, maar twee bruggen over voordat we op het juiste pad langs de Maas komen. Over het algemeen wordt er best vaak een richting (bordje sud) aangegeven, maar soms ook niet, of duurt het wat erg lang. De kompas geeft dan een beetje een indicatie en dat ik van tevoren een aantal te passeren plaatsnamen op een papiertje heb helpt ook. Een kaart van de route hebben we niet, toch gaat het meestal goed.
Omdat dit een dag met klimmetjes wordt en er weer een behoorlijke tegenwind staat durft Vera de ondersteuning niet teveel aan te spreken, het is nog lastig inschatten hoeveel later nog nodig is.
Vrij vlug gaan we al van de Maas af om die tot Dun sur Meuse alleen in de verte nog af en toe, maar hele stukken ook helemaal niet, te zien.
Bergje op, bergje af. Het doet mij denken aan mijn fietsvakanties met Tilbugse studentenvrienden in Luxemburg. Een van de drie fransen uit de groep riep bergaf altijd luid: ah, gratis kilometers! Een ander, ook wel Adje platje genoemd, lag dan steeds heel vlak op het zadel om maximaal profijt te hebben van de afdaling.
We komen door van die leuke kleine oude Franse dorpjes waar de tijd, al heel lang, lijkt te hebben stilgestaan.
Overal grote kerken uit soms de 12e eeuw. Nu zou het hele dorp er minstens drie keer inpassen, maar de meeste zijn gesloten, of er is eens in de maand een dienst.
Bij gebrek aan beter haalt Vera maar weer een stempeltje bij een Mairie. Die zijn er wel overal en ze zijn bezet. Een tweede voordeel is dat ze er naar het toilet kan.
Omdat er onderweg niets open is om leuk te pauzeren en er flinke regenbuien zijn voorspeld voor de middag nemen we korte pauzes en zijn we vroeg in Dun sur Meuse. Als we vlug een restaurant ingaan zijn we de buien net voor.
We eten daar een lekker menu met een karafje wijn, we zijn immers in Frankrijk, zodat we savonds niet meer vanuit onze Chambres d'hotes op de berg naar beneden meer hoeven. Na het eten regent het fors. We moeten een tijdje wachten onder een afdak voor de winkel (avondeten) open gaat.
Dan fors bergop naar de Chambres d'hotes. Daar is niemand. Telefonisch is geen contact te krijgen. We wachten een klein uurtje totdat de vader van de eigenaar komt en ons binnen laat. Een prachtig, perfect, opgeknapt huis met een geweldig uitzicht over de Maasvallei.
Het ontbijt is morgen om 8:00, maar dan is de eigenaar al weg, hij zet de koffie klaar en de rest kunnen we uit de koelkast pakken. Hij is blij met de complimenten over zijn huis, zelf met zijn vader veel gedaan, en laat ons de woonkamer zien, zelfde uitzicht. Ook hij heeft een (zwarte) kat, ooit gevonden, heel klein nog, onder zijn motorkap.