Klus geklaard, maar Willem Bever over(r)leden

Donderdag 1 mei 2025. Sindringen-Obersontheim. 66km. 9:00-13:30.

Gisteravond hebben we in het enige restaurant van Sindringen gegeten, Le Clochard. Dat was leuk, gezellig en vooral heel lekker.

Voor Vera was meteen duidelijk dat en welk toetje ze zou willen. Er stond immers Heisse Liebe op de kaart, ijs met warme bramen, haar favoriet die ze in Nederland bijna nergens krijgen kan. Er liep ook een kat rond die zich graag aaien liet en de bediening was heel goed.

We moesten in het appartement zelf voor ontbijt zorgen, met behulp van de boodschappen van gisteren dus.

Vandaag is het 1 mei en dat wordt hier gevierd.

De winkels zijn dicht en dat geldt hier echt algemeen, in het voorbij gaan zagen we ook een Lidl die gesloten was. Dat is nog wat anders dan bij ons waar op de eerste Paasdag de AH gewoon open was.

We zijn ook gewaarschuwd dat restaurants dicht zijn.

We komen door een dorpje waar het op het plein voor de kerk hartstikke druk is met muziek, bier en etenskramen en waar het vol staat met tafels.

Er zijn behoorlijk wat fietsers onderweg. Als ze niet op een racefiets zitten, zitten ze voor minstens 90% op een ebike.

Mooi weer. Nog wat meer hoogteverschillen, dat verandert het beeld vanaf de fiets.

Plots zien we langs de weg een best groot dier liggen. Het is een bever! Nog nooit in het echt gezien. Het ligt ook niet heel dicht bij het water, de rivier ligt een stukje lager en wel 100 verder.

Het hotel van vandaag ligt behoorlijk ver van de route. Met behulp van de begeleiding door de telefoon vinden we het, de kaartjes in het boekje laten de weg ernaartoe niet helemaal zien.

Dat het geen bijzonder mooi hotel zou zijn vermoedden we al. Het is een ketenhotel op een industrie lokatie. Daar komt geen voor de gast zichtbare levende ziel aan te pas. We waren aangekomen om 13:30, maar konden nog niet naar binnen. Vlakbij is een tankstation met klein restaurant, die is wel open. Daar doden we de tijd Exact om 15:00 krijgen we via email een cijfercombinatie waarmee we onze kamerdeur open kunnen maken.

Het is een kamer op de begane grond zodat we er ook de fietsen naar binnen kunnen rijden (veilig).

De kamer is ruim genoeg, de badkamer groot en het ziet er nieuw en verzorgd uit.

Straks even kijken wat we met eten doen, het tankstation heeft ook burgers en pizza's en we hebben ons eigen "noodrantsoen" bij ons.

Morgen eerst weer terug op de route zien te komen en dan verder, dat wordt geen korte rit.