Weer thuis

Donderdag 8 mei 2025 Munchen-Hulsberg.

3,5km van Pension naar Hauptbahnhof Munchen en 15 km van Bahnhof Keulen-Deutz naar de plek waar Chris ons met de auto komt ophalen (om buiten het drukke centrum te blijven).

We zijn op tijd opgestaan, de vertrektijd van de trein is pas om 9:50 en de fietstocht naar het station moet kort zijn, maar we willen het er zeker niet op aan laten komen en de boel op het station nog eens goed bekijken.

Alles loopt eigenlijk gesmeerd. Alles waar we van dachten dat het misschien een probleem zou kunnen zijn liep min of meer vanzelf.

Zo hebben we, meermaals eerder, maar ook nu weer van verschillende mensen gehoord dat het met de treinenloop in Duitsland nog al eens behelpen is. Ook de treintjesfotograaf waarschuwde daar nog voor en vandaag op het perron en later in de trein waren medereizigers niet heel positief.

Daar hebben we dus gelukkig niks van gemerkt.

De trein kwam wel een half uur voor vertrektijd aan (uit Keulen) en nadat die was schoongemaakt mochten we er, met de fietsen, in. We hadden dus ruim de tijd om met bagage en al de trein in te komen, de bagage weg te zetten, de fietsen aan het voorwiel omhoog aan een haak op te hangen en zelf te gaan zitten.

Er zijn op het perron en in de trein meer fietsers.

Dar levert leuke gesprekken op, waar we ook wat van opsteken. Er is een echtpaar dat met de trein naar eindpunt Essen gaat en van daaruit weer terug gaat fietsen. En zo zijn er meer stellen die trektochten aan het ondernemen zijn.

Naast ons in de trein zit een heel vriendelijke man die met de trein van München naar Verona is gereden en van daar teruggeweest is naar München. Hij laat ons zien hoe hij die treinreis heeft geboekt.

Het geeft een beetje " fietsers onder elkaar" gevoel, zoals je dat ook ziet bij elkaar groetende motorrijders.

We vonden deze trip wat vermoeiend. Vreemd omdat zeker die in Spanje toch veel meer te overbruggen hoogteverschillen had en we toen dat gevoel niet zo hadden. Het verschil zit misschien in het goede weer dat we toen hadden.

Daarom en om het bereiken van Rome niet zo lang te laten duren dat we dat nog in twee stukken zouden willen knippen, wordt de trein naar Verona een optie, de apps hebben we nu.

Onderweg loopt de trein een vertraging van 12 minuten op het schema op. Dan zet die er met snelheden tot 300km/h flink de sokken in en is die weer helemaal ingelopen.

Op tijd (14:15) komt de trein aan in Keulen/Deutz.

We hebben de bagage al gepakt en een paar medereizigers helpen de fietsen uit de trein te tillen. Ook de conductrice staat erbij, steekt een handje toe en zegt dat de trein niet vertrekt voordat wij er goed uit zijn. Allemaal weer heel aardig.

De fietsstroken waar we over moeten om Keulen uit te komen zijn vaak erg smal, tegelijkertijd voetgangerspad en het is er erg druk. Bovendien staan er veel fietsen tegen de rand ervan " geparkeerd".

Een uurtje nadat we uit de trein zijn gestapt komen we op de plaats waar een paar minuten later Chris met de auto aankomt.

Dam zijn we vlug weer thuis, ook fijn.

Nu kan hier zo te zien, de zomer beginnen.

In totaal zullen we een 930 km gefietst hebben.

De tocht was heel anders dan die door Frankrijk en Spanje, ook hier leuke, aardige en behulpzame mensen, een mooi, maar minder afwisselend landschap en het verblijven bij B[e-38]B's in Frankrijk gaf ook wat leukere interacties.

Kortom; een goede en prettige ervaring om ook dit gedaan te hebben.

Net als de vorige keren hebben we natuurlijk geluk gehad; het weer zat niet steeds mee, maar heeft het niet te bont gemaakt, het fietsmateriaal heeft het goed gedaan en niet voor pech gezorgd en onze lijven hebben het zonder al te veel protesten volgehouden.

We hopen dit te vervolgen.